Oostende Dartmouth

En dan weer samen op pad

Vooruitzicht W 3/4, mooi om even te wennen voor Tine. Voorlopig een tripje naar Nieuwpoort of Duinkerken in de pen. Dag gestart met inkopen, lekkere broodjes, aardbeien en asperges. Op schema met het tij om 10:00 op stap. Met lange westslagen is het weliswaar kruisen maar we kunnen toch goede voortgang boeken. Bij Nieuwpoort zakte de wind er zo ver uit dat we, voor het eerst met deze boot, op zee een zeilwissel naar de genua maakten. Tot de Trappengeer gaat alles voorspoedig, maar daar neemt de wind weer toe tot 16 kn (4bft). Dit is kruisend net te veel voor de genua. Een poging om de rolgenua 4 slagen te reven geeft precies het gewenste resultaat; boot onder controle en vaart weer lekker met 6,5kn door het water. Tot Duinkerken door gewerkt, met op het laatst vrij korte slagen in het geultje voor de Franse kust.
De stop in Duinkerke heeft veel van een pitstop, tanks afvullen, poedelen en een paar technische zaken organiseren. Doordat de kachelpijpafdichting los zat is er wat water (2 kopjes) in de kast gekomen, even netjes met zoetwater gesponst en met het ventilator kacheltje weer droog gemaakt. (Dit bleek later door de lijn van de rolgenua te komen)
Na al dat werken hebben we een lekker maaltje Mechelse asperges verdient. Morgen nog diesel aftoppen, dan zijn we klaar voor wat langere dagen op zee.

De volgende dag vroeg op doordat de interne klok van Tine nog op werken stond. De tankbeurt van slechts 30 liter leerde dat er op het 'droogste' moment nog ruim 20l over was! Daarna een inhaalrace gestart, de meute die precies op het tij vertrok had 45 minuten voorsprong. Bij Gravelines hadden we de eerste te pakken. Snel daarna draaide de wind op de neus en trok aan tot 22kn. Besloten op de motor door te zetten tot het water te ruw werd. bij de Ruytingen zeil weer bij en motor uit omdat de oversteek van de shippinglanes (bijna altijd) halve winds ligt. Gaande weg zakt de wind weer terug tot 15kn. De scheepvaartroute over lopen we lekker door met 7 tot 8 kn door het water. Altijd weer raar die woelplekken in het water in het kanaal, het is net of je over een bron vaart: grote cirkels spiegelglad water.
Onderweg kruisen we weinig scheepvaart, maar wel een spectaculair langs schietende Seacat uit Oostende en een Norfolkline ferry uit Duinkerke. Het was een mooie gelegenheid om eens te oefenen met de radar. Onder de Engelse kust horen we dat er bij Beachyhead wat mistbanken zijn, mede gelet op de tijd besluiten we die punt morgen maar te nemen. We eindigde de dag in de Marina Dover, met een boekje in een zonnige kuip.

De volgende dag werd wat wilder dan verwacht. Een half uur voor schema het dok uit, beter wat te vroeg dan een dagje blijven. Buiten de haven zitten we direct in 20 kn wind. Met de genua op is het dan de hoogste tijd voor een rif.
In de reef actie werd een stukje zeil de schijf in de giek in getrokken. Net te laat zien we wat er gebeurd. Waardoor de zaak met de hand niet meer te klaren is. Met wat creativieit gebruiken we de val van het (immiddels gestreken) grootzeil om de zaak weer weer vrij te trekken. We constateren een kleine schade aan het zeil onder het eerste rif, maar met een rif in het zeil kunnen we probleemloos verder. Nog geen mijl verder zakt de wind er geheel uit, dus het reef gedoe was.... Op de motor verder richting Dungeness. Van de windstilte maakten we gebruik om de schade aan het zeil te herstellen. Keurig wordt een lapje over de torn in het achterlijk gezet en meegestikt met het bestaande stiksel. We lopen nog een carriere mis!
Na een uurtje begint de wind weer en kunnen we met 13kn onder vol tuig halvewinds doorhalen, genoeg voor 7,5kn snelheid.
In de buurt van Dungeness horen we wat gerommel, eerst dachten we nog aan schietoefeningen die ze hier geregeld houden, maar snel wordt het duidelijk dat het onweer is. Bij het ronden van de kaap zitten we er midden in. Het water komt massief omlaag en vlakbij in de landtong slaat de bliksem rond ons in. De wind rommelt wat heen en weer waardoor koershouden lastig wordt. Om dit op te lossen zetten we de stuurautomaat op windhoek zodat de boot aandewinds de vele schiftingen makkeljk blijft volgen. Onderwijl kijken wij droog onder de buiskap toe of alles goed gaat.
Deze niet voorpelde verrassing deed me even terug denken aan Erik; waarom luisteren jullie eigenlijk naar het weerbericht???
Na een goed uur klaarde de lucht op en in de heldere lucht achter de buien konden we op 17nm Beachy Head al zien liggen. In deze rust zakte de wind weer weg en draaide op de neus, dus op de motor verder. Kort voor Eastbourne trok de wind weer aan tot 16kn, gezien de te verwachten situatie bij Beachy Head (toenemende wind en grondzeeen) en de enerverende dag besloten Eastbourne binnen te lopen. Voor ons een terugzien na 4 jaar van deze haven in ontwikkeling. De verschillen zijn enorm, op braakliggende landjes staan nu luxe appartementencomplexen aan de haven. Ook het Lichtschip-restaurant heeft plaatsgemaakt voor een quayside shopping-mall met vele restaurantjes. Door de nieuwigheid doet het nog wat kaaltjes aan, maar dat zal niet lang meer duren.
Na een bezoekje aan de ASDA in het naast gelegen winkelcentrum, lekker gegeten bij Frank en Berry, een American style diner àla Applebees.

Het tij loopt vroeg, maar eens zal het tegen staan. Door het voornemen een lange dag te maken besluiten we wat langer te slapen. Als we om 8:30 in de sluis liggen zien we dat de een aantal schepen wel voor het vroege tij gegaan zijn, ach we zien wel. Buiten is het 4kn wind, de diesel is goedkoop dus op de motor voort, en met 8kn over de grond maken we prima voortgang. I.v.m. het tij besluiten we het Loo-channel te mijden en koers te zetten naar Outer-Owers. Precies op de kentering komen we hieraan. Vanaf hier is het 3 uur tij tegen de Solent in om vervolgens bij Chicester de stroom weer op te pakken. Bij Portsmouth krijgen we even 12kn wind, genoeg om ruime winds te zeilen. Deze wind komt van het 'eiland efffect', kort voor Cowes is de wind ook weer in een klap over. Varend in de Solent is er constant wel iets te zien van supertanker, cruiseschip tot de laatste race jachten. Ook hier worden volop woensdagavond wedstrijdjes gevaren. En dan is er nog de omgeving, Osbourne house, Beaulieu river, Yarmouth, New Town Creek, Nomansland teveel om op te noemen. Door de gunstige stroom besluiten we door te zetten richting Poole. De Solent uit langs de Needles met 10kn over de grond is best lekker zo laat op de dag. Na wat kaart studie kiezen we voor Studlandbay voor de nacht. Dit is een idylische baaitje naast het kanaal naar Poole Harbour. Prachtige spierwitte cliffs die je perfect beschermen tegen de wind (of wat daarvan over is). Nadat we om 22:00 anker lieten zakken nog even de nazit in de kuip, genietend van het uitzicht en de rust met een biertje en een nootje. Met de ankerwacht op de GPS op 0.2nm worden we alleen even gewekt door de kentering van de stroom. Een van de mooiste ligplaatsen is gewoon gratis in deze dure buurt!

Was het gisteravond al mooi, dan is het nu oogverblindend. De zon staat vol op de witte rotsen en het dorpje Studland. Terwijl we zitten te ontbijten vertrekken er om ons heen een paar boten die het tij richting Weymouth willen pakken. Ook wij gaan anker op en motorsailen richting Portlandbill. 11:30 ronden we de punt, zij het 5 mn de zee in i.v.m. de Race. Het schiereiland Portland ligt er mooi bij. We hebben goede herinneringen aan 3 jaar geleden toen we het coastal footpath rond dit eiland gewandeld hebben. Als je in Weymouth verwaait komt te liggen is dit absoluut een aanrader.
Na dit zeemeimeren voort richting Dartmouth. Halverwege de oversteek, na ongeveer 25 mn, verandert het weer van karakter, de wind haalt uit naar 20kn (5Bft) en door de diepte (dik 50m) bouwt de zee snel op. Na het zetten van een rif alles weer onder controle maar het is even wennen na die dagen zonder wind. Twintig minuten later een doffe klap en zeilgeflapper. Een snelle inventarisatie leert dat de banden die het achterste reefblok vashouden door gesleten zijn. Het tweede rif gestoken en door het gebrek aan zeildruk in deze hogere zee, voort op een lagere koers. Met de golven en de ongunstige wind halen we nu zelfs Torbay niet meer in een slag, een vervelend voouitzicht met nog 4 uur te gaan. Ja, met het breken van het bandje brak er van binnen ook wat. Na een korte bezinning, wachten van een uur ingesteld om zo de zaak weer op gang te krijgen. Eenmaal in de wachtcyclus valt alles best mee en na twee uur komen we onder de (relative) luwte van Startpoint. Hier kunnen we weer hoog genoeg varen om Torbay in te komen. Hierdoor kunnen we toch de geplande aankomsttijd van 18:00 halen, zij het in Torquay of Brixham, in plaats van Dartmouth.
Onder de kust van Brixham konden we het niet laten; Dartmouth is zoveel leuker, toch maar even volhouden, en anderhalf uur later varen we dan ook tussen de bossen door en komt Dartmouth in haar volle glorie in zicht. Alleen dit uitzicht maakt het voor ons beiden meer dan de moeite waard om door te varen. Vermoeid meren we af aan de visitors-pontoon waar zo'n 1,5 kn stroom langs loopt. Stationair achteruit draaiend hebben we precies voldoende gang om stil te liggen t.o.v. de steiger. Nog even genieten we na van het uitzicht en daarna snel te kooi.

De volgende dag werd een welverdiende rustdag. Lekker uitslapen, en de tewaterlating van onze opblaasboot, met daar aan.... de zojuist gewonnen Yamaha 2,5pk viertakt motor. Na wat heen en weer varen met de nieuwe aanwinst blijkt dat het een stil en handzaam motortje is. Met name de vrijloop, die onbreekt op onze "oude" Honda 2pk, maakt van afmeren een minder botsauto achtige aangelegenheid.
Het motortje heeft genoeg vermogen om overal te komen maar onze 2.85m lange bootje met opblaas kiel krijg je er niet mee in plané. Voordeel hiervan is dat je niet registratie en vaarbewijsplichtig ben.
Vanaf hier wordt ons bijbootje weer werkpaard voor het pendelen naar de kant.
In het dorp wezen shoppen en HET kerkje weer even binnen gelopen. Dit is een klein en oud gevalletje, dat sinds ons vorige bezoek de standaard voor oud en mooi is geworden. De bouw dateert uit 1325 en in de kerk is een houten handgesneden koorhek dat ongeschonden sinds 1480 hier staat. Okee er zijn oudere, grotere, etc. maar dit kerkje heeft het!
Boodschappen doe je hier bij Somerfield van 8/20, alleen brood haal je bij een bakkertje in het oude huizenstraatje dat vanaf het oude dok loopt. Alle soorten koek en brood, en een broodsnijmachine. Als bewijs van kwaliteit staat hier (helaas) om 12.00 uur hier een lange rij. 's-Middags een kopje thee hier (op de 1e etage) is ook niet te versmaden.
Verder de dag gevuld met lezen en het oplossen van mijn internet puzzel. Na flink zoeken heb ik eindelijk de oplossing voor het benaderen van mijn e-mail!
Deze langste dag wordt bekort door een avond met regen en wind. Tussen de buien door gesproken met de eigenaar van de April lady, een Hunter 27. Hij had de boot 4 weken en is nu, na een weekendje kanaal eilanden met zijn zoon, ook op weg naar het westen. Tot dusverre had hij alleen open boten gevaren (al 25 jaar) en vaart nu in zijn eentje nachten door.